محمد خسرو حبیب زاده بیژنی معروف به خسرو بیژنی، تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در بابل گذراند. پس از اخذ دیپلم مدتی به شغل دبیری در دبیرستان‌های بابل مشغول بود. تحصیلات دانشگاهی را تا مقطع فوق لیسانس در دانشگاه تهران و در رشته حقوق قضائی سپری نمود. او در سال ۱۳۶۲ توسط شورای عالی قضایی به مجلس معرفی می‌شود و بدین ترتیب به عضویت حقوقدانان شورای نگهبان در می‌آید. بیژنی همچنین در سال‌های ۶۶ تا ۶۸ به عنوان قائم مقام دبیر شورای نگهبان منصوب شد. 

امضای بیژنی به عنوان قائم مقام دبیر شورای نگهبان پای نامه‌ای‌ست که نتیجه انتخابات بحث برانگیز مجلس سوم را پس از فشار آیت الله خمینی بر شورای نگهبان تایید کرد.

عدم امضای آن نامه توسط دبیر وقت شورا نشان از قهر و استعفای آیت الله صافی گلپایگانی از شورای نگهبان داشت. خسرو بیژنی تا سال ۱۳۷۱ به عنوان معاون اجرایی قوه قضائیه مشغول به کار بوده است. او در همین سال توسط محمد یزدی رئیس وقت قوه قضائیه به مجلس معرفی می‌شود و با رای مجلس تا ۲۶ تیر ۱۳۷۷ در این شورا می‌ماند. همزمان با حضور در شورای نگهبان سال‌ها به عنوان معاون اول رئیس قوه قضائیه کل کشور فعالیت می‌کند.

 گفته می‌شود بیژنی در اواخر دوره ریاست آیت الله یزدی بر قوه قضائیه درخواست استعفا می‌کند اما پس از رد این درخواست تقاضای بازنشستگی می‌کند. به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر بیشتر مشغول وکالت و شاعری است. 

سوابق: رئیس دادگاه های صلح تهران، معاون اجرائی قوه قضائیه، رئیس دادگاه بخش تهران، رئیس دادگاه شهرستان تهران، قائم مقام دبیر شورای نگهبان و بازپرس دادسرای انقلاب اسلامی تهران