حسين مهرپور محمدآبادي در سال 1351 پس از اخذ لیسانس حقوق وارد دادگستري می‌شود و مراحل قضائي را همچون دادياري و دادرس طی می‌کند. مهرپور در سال ۶۷ و پس از ۱۵ سال موفق می‌شود که دکترای حقوق خود را از دانشگاه تهران دریافت کند. مهرپور سال ۱۳۶۹ از دادگستري به دانشگاه شهيد بهشتي منتقل می‌شود و تا هم اكنون به عنوان استاد دانشكده حقوق آن دانشگاه به امر تدريس مشغول است.

حسین مهرپور در تیر ماه ۱۳۵۹ از سوی شورای عالی قضایی به مجلس اول معرفی می‌شود تا به عنوان یکی از اولین حقوقدانان تاریخ شورای نگهبان فعالیت خود را در این شورا آغاز کند. مهرپور در سال ۵۹ و به هنگام عضویت در این شورا تنها ۲۶ سال داشت و به همین دلیل می‌توان او را جوان ترین عضو تاریخ شورای نگهبان نامید. او همچنین اولین و جوان ترین قائم مقام شورای نگهبان است که در فاصله سال‌های ۵۹-۶۱ و ۶۱-۶۳ و ۶۸-۷۲ به مدت ۸ سال قائم مقام هر سه دبیر سابق شورا (مهدوی کنی، صافی گلپایگانی و محمدی گیلانی) بوده است. حضور او در شورای نگهبان به مدت ۱۲ سال ادامه داشت. در سال ۱۳۷۴ محمد یزدی رئیس وقت قوه قضاییه مهرپور را برای عضویت در جمع حقوقدانان شورای نگهبان به مجلس معرفی کرد اما او نتوانست رای لازم را از نمایندگان مجلس چهارم دریافت کند. 

مهرپور عضو هیات تحریریه نشریاتی همچون «دو فصل‌نامه حقوق بشر»، فصل‌نامه «فقه و حقوق خانواده» و فصل نامه «فقه و اصول» است. او در سال ۸۴ توانست نشان درجه دوم دانش را محمدرضا عارف معاون اول رئیس جمهور دریافت کند. 

 مهرپور رئیس هیئت نظارت بر اجرای قانون اساسی در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی بوده است.

سوابق: معاون قوه قضائیه، معاون حقوقی و بررسیهای فقهی مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری، مشاور وزیر امور خارجه، مشاور رئیس جمهور و عضو شورای عالی هلال احمر، عضو حقوقدان شورای نگهبان