عرصه سوم به همراه ۱۲ سازمان حقوق بشری با انتشار بیانیهای نگرانی عمیق خود را از دستگیری اعضای خانواده فعالان، روزنامهنگاران، و زندانیان سیاسی توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران را اعلام کرد.
این سازمانها معتقدند که حکومت ایران برای مقابله با فعالین مدنی از الگوی آزار و اذیت خانوادگی استفاده میکند. آنها برخورد با خانواده مسیج علینژاد و یا فرنگیس مظلوم مادر سهراب اعرابی را از نمونههای این فشار سازمان یافته میدانند.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
سازمانهای حقوق بشری امضاکننده این نامه نگرانی عمیق خود را از دستگیری اعضای خانواده فعالان، روزنامهنگاران، و زندانیان سیاسی توسط حکومت ایران اعلام میکنند. این دستگیریها مطابق همان الگوی تهدید و آزاری است که مقامات ایران غالباً برای ساکت کردن مخالفان و فعالان جامعه مدنی داخل و خارج ایران به کار میبرند.
در روز 2 مهر 1398 مسیح علینژاد، روزنامهنگار و فعال حقوق بشرساکن آمریکا، خبر داد که مأموران اطلاعاتی ایران برادرش، علی علینژاد، را در منزلش در تهران دستگیر کردهاند. این مأموران به او دستبند و چشمبند زده و او را به مکانی نامشخص منتقل کردهاند. طبق گزارشها مأموران گفتهاند که او را برای بازجویی درباره فعالیتهای خواهرش و روابط بین این دو مورد بازداشت میکنند. ماموران همچنین کامپیوتر و موبایل او را با خود بردهاند.
مسیح علینژاد روزنامهنگار و فعال حقوق زنان برجستهای است که فعالانه علیه قوانین حجاب اجباری ایران تبلیغ میکند. او کارزارهای «آزادیهای یواشکی » و «چهارشنبههای سفید» را به راه انداخته است که با تشویق زنان به انتشار عکسهای بدون حجابشان قوانین پوشش در ایران را به چالش میکشند.
علاوه بر این، هفت مأمور اطلاعاتی لیلا و هادی لطفی، برادر و خواهر مکس لطفی، همسر سابق مسیح علینژاد، را بازداشت کردند. مکس خارج از ایران زندگی و با کمپین همسر سابقش همکاری میکند. طبق خبرها به لطفیها گفته شده است که آنها برای بازجوییشدن درباره فعالیتهای مسیح علینژاد بازداشت میشوند. هادی لطفی پس از بازجویی شدن در روز بعد آزاد شد.
این اولین باری نیست که مقامات خانواده مسیح علینژاد را هدف قرار دادهاند. مادر او، زرین بادپا، در ماه مارس به مدت دو ساعت تحت بازجویی قرار گرفت. ماموران از بازجویی او فیلمبرداری کردند.
دستگیری بستگان مسیح علینژاد صرفاً جدیدترین مورد چنین وقایعی است. بیبیسی جهانی خبر داده است که مقامات ایرانی مرتباً اعضای خانوادههای فعالان، روزنامهنگاران، و زندانیان سیاسی را بازداشت یا تهدید کردهاند. برای مثال اعضای خانواده روزنامهنگاران بیبیسی فارسی مورد آزار و تهدید از جمله دستگیری قرار گرفتهاند.
در ژوییه ماموران فرنگیس مظلوم، مادر سهیل عربی، را دستگیر کردند. عربی زندانی سیاسی است که از سال 1392 بنا به اتهامات مختلفی نظیر توهین به مقدسات، توهین به رهبری، و تبلیغ علیه نظام در زندان به سر میبرد. مظلوم پس از این دستگیر شد که ویدیویی منتشر کرد و شرح داد که چگونه پسرش در زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است و از مقامات خواست برای او مراقبت پزشکی فراهم کنند.
ما از حکومت ایران میخواهیم فوراً تمام افرادی که صرفاً به خاطر اقدامات بستگانشان در بازداشت به سر میبرند را آزاد کند و از بازداشت و آزار اعضای خانواده فعالان، روزنامهنگاران، و زندانیان سیاسی بپرهیزد. مقامات ایران باید از اقدامات تلافیجویانه با هدف ساکتکردن صداهای مخالف دست بردارند.
سازمانهای حقوق بشری امضاکننده همچنین از جامعه بینالمللی میخواهند که خواهان پاسخگویی ایران شود و از حکومت ایران بخواهد به تعهدات خود تحت قوانین بینالمللی حقوق بشر پایبند بماند و به بازداشت خودسرانه شهروندان ایرانی پایان دهد.
بنیاد عبدالرحمن برومند
همۀ حقوق بشر برای همه در ایران
عرصه سوم
انجمن حقوق بشر کردستان ایران-ژنو
کمپین حقوق بشر ایران
مرکز حامیان حقوق بشر
همه با هم علیه مجازات اعدام
دیده بان حقوق بشر
سازمان حقوق بشر ایران
مرکز اسناد حقوق بشر ایران
اقدام آشکار جهانی
بنیاد سیامک پورزند
اسمال مدیا