گزارشی از ماراتن بین المللی تهران؛
دویدن زنان از حاشیه به متن
ساعت 6 صبح روز 18 فروردین ، زنان دونده، با حجاب مورد قبول در ورزش ایران به همراه شماری از دوندگان مرد، مسیر میدان حسن آباد ـ میدان فردوسی ـ میدان آزادی را دویدند. آنها در پایان مسیر چنانچه مقرر بود به مردان دونده پیوستند، مورد تشویق قرار گرفته و به تشویق آنان پرداختند. اولین مسابقه دوی ماراتن بین‌المللی تهران با شعار” I RUN IRAN” ، قرار بود براساس استانداردهای بین‌المللی و با حضور مردان و زنان برگزار شود، ازاین رو از زنان متقاضی، مانند مردان، ثبت نام به عمل آمد و مراحل اداری کار طی شد. اما تنها چند روز پیش از آغاز مسابقه اعلام شد که زنان اجازه دویدن در مسیر اصلی را ندارند و ماراتن زنان در ساعت چهار بعد از ظهر روز مسابقه و دور دریاچه آزادی برگزار خواهد شد. بنابرگفته شرکت کنندگان، مسئولان برگزاری مسابقه در این باره توضیحی ندادند و فقط تاکید کردند که از ابتدا نیز قرار بر برگزاری مسابقه به صورت مختلط نبوده است. از این رو گروهی از دوندگان زن تصمیم گرفتند که نه دور دریاچه آزادی بلکه چنانکه پیش از آن مقرر شده بود در خیابان‌های شهر بدوند. این زنان عقیده دارند که این حرکت و دویدن همزمان با مردان به معنی آن است که آنها می‌خواهند سهمی برابر با مردان از محیط شهری داشته باشند.
ما خیابان‌ها را می‌خواهیم، نه حاشیه و بیابان
«م» از زنان شرکت کننده در این مسابقه در گفتگو با عرصه سوم گفت: «حضور ما در این مسابقه به این معنی بود که ما هم می‌خواهیم از فضای شهری لذت ببریم و می‌خواهیم در خیابان‌ها باشیم در نه در حاشیه و بیابان و استفاده از شهر حق همه شهروندان است و این محدودیت اساسا بی‌معناست.»
گروهی این حرکت زنان را اعتراض می‌نامند و بعضی به آن نام حرکت نمادین را می‌دهند، اما این دوندگان آن را به سادگی، استفاده‌ای متناسب با عرف و طبیعی از حقوق‌شان و باقی‌ماندن در خیابان قلمداد می‌کنند.
«ف» دونده دیگری که امروز در مسیر فرعی زنان و همزمان با مردان دوید در گفتگو با عرصه سوم تاکید کرد: «موضوع این است که از ابتدا قرار بود این مسابقه مختلط باشد و حرفی از جداسای زنان نبود. اما بعد برنامه عوض شد و ماراتن زنان علیرغم حفظ حجاب به صورت جداگانه و در سکوت خبری برگزار شد، به طوری که در ابتدا اعلام شد هیچ عکاسی حق ورود به محل مسابقه را ندارد اما در نهایت عکس‌هایی از آن منتشر شد.»
این دونده در ادامه گفت:« بعد از اعلام ممنوعیت به همراه گروهی از زنان تصمیم گرفتیم به شکلی که برای مردان دونده هم مشکلی به وجود نیاید، بدویم. در ابتدا بحث بر سر این بود که ما هم در مسیر اصلی و همراه مردان باشیم اما بعد تصمیم گرفتیم که برای جلوگیری از ممانعت احتمالی از برگزاری مسابقه، در مسیر فرعی اما همزمان با آنان بدویم و به این ترتیب ما نیز سهم خود را از خیابان حفظ کنیم.»
او در ادامه از تعامل خوب مردان و انصراف بعضی از آنان از مسیر اصلی برای همراهی با زنان ابراز خوشحالی کرد و گفت: «بعضی از دونده‌های حرفه ای مرد که احتمالا این مسابقه برایشان مهم هم بود مسیر اصلی را رها کرده و همراه ما در مسیر فرعی دویدند و این بسیار خوشحال‌کننده بود.»
«ف» خاطرنشان کرد:« در مسیر و یا حتی در پایان مسیر که حضور زنان مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت برخورد پلیسی خاصی صورت نگرفت. فقط در پایان مسابقه که در واقع ما در حال بازگشت به خانه بودیم تذکرهایی به ما داده شد و از ما خواستند که زودتر محل را ترک کنیم.»
ماراتن تهران یک رویداد بین المللی است از این رو گروهی از شرکت کنندگان زن از کشورهای دیگر نیز در آن ثبت نام کرده بودند اما یکی از دوندگان زن خارجی که صبح امروز در محل مسابقه حاضر شده بود پس از اطلاع از جداسازی مردان و زنان به این موضوع معترض شد. وی تاکید داشت که هیچ ایمیلی جهت اطلاع رسانی برای تغییر مسیر یا زمان مسابقه دریافت نکرده است و به کلی از این موضوع بی‌خبر بود. همچنین در میان عکس‌های منتشر شده از این رویداد ورزشی عکس یک دونده زن خارجی نیز مشاهده می‌شود که توانست در مسابقه اصلی شرکت کرده و به همراه مردان بدود.
در نهایت ماراتن جداسازی‌شده زنان در بعد ازظهر روز مسابقه در ورزشگاه آزادی برگزار شد و پریسا عرب دونده اراکی قهرمان این مسابقه شد. اما به نظر می‌رسد آنچه که صبح امروز در خیابان‌های تهران اتفاق افتاد بخشی از ماراتن زنان ایران برای بازپس‌گیری حقوق طبیعی‌شان باشد و این چالش همچنان نیز ادامه دارد.
