نشست «بررسی نقش اجتماعی سازمان های غیردولتی» روز دوشنبه، ۱۸ بهمن، با حضور جمعی از صاحبنظران در مرکز تحقیقات استراتژیک برگزار شد.
برگزار کننده این نشست، معاونت پژوهش های فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک بود.
به گزارش خبرگزاری مهر، در آغاز برگزاری این نشست، دکتر سیدرضا صالحی، معاون پژوهش های فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک گفت: «بحث در مورد موانع گسترش نهادهای مردم نهاد در ایران مهمتر از بحث در مورد الزامات گسترش این نهادها است».
او در ادامه افزود: «فرهنگ سیاسی در ایران مبتنی بر منافع شخصی است تا منافع جمعی. بر این اساس مسئولیت پذیری خیلی محدود است و بر این اساس نهادهای جمعی نمی‌توانند توسعه یابند».
به گفته دکترسیدرضا صالحی «ابتدا باید موانع در سر راه نهادهای مدنی بر طرف شود و سپس به توسعه و گسترش آن پرداخت».
در بخش دیگری از این نشست، خانم بروجردی، پژوهشگر مسائل زنان پیرامون سیر تکوینی نهادهای مردم نهاد در ایران گفت: «بر اساس اصل 26 قانون اساسی تشکیل و شکل‌گیری این نهادها و تشکلهای مردمی تحت شرایط و ضوابطی آزاد است. روند شکل‌گیری تشکلهای غیردولتی به شکل کنونی آن به سال 1372 برمی‌گردد. این روند سیر آهسته داشت و در آن زمان نیز قانونی برای شناسنامه‌دار کردن این تشکلها وجود نداشت».
او با بیان اینکه «در قانون برنامه سوم توسعه به تدریج موضوع شکل‌گیری تشکلهای غیردولتی مطرح شد و در ماده 182 با این موضوع پرداخته شد.» افزود:«بر این اساس وزارت کشور مکلف به دادن مجوز برای تشکیل این تشکلها شد. به رغم اینکه این نهادها و تشکلها باید خودجوش و داوطلبانه باشند ولی می‌توان این مرحله را گام خوبی برای رواج این تشکلها دانست».
به گفته خانم بروجردی «نگاه برنامه چهارم به تشکلهای غیردولتی این بود که این سازمانها به عنوان یک سرمایه اجتماعی هستند. در قانون برنامه پنجم توسعه در مورد این تشکلها موضوعی به چشم نمی‌خورد.»
در ادامه این نشست، خانم دکتر شجاعی، پژوهشگر مسائل زنان با بیان اینکه «نهادهای مدنی از ارکان دولت عاقل به شمار می‌روند» تاکید کرد: «در بحث حکمرانی خوب و دولت عاقل نهادهای مدنی از ارکان چنین دولتی به شمار می‌روند. چنین دولتی کارهای اقتصادی را به بخش خصوصی و مسائل اجتماعی را به سازمانهای مردم نهاد ارجاع می‌دهد و بر این اساس دولت کوچک است».
به اعتقاد او «جز در مقاطعی از تاریخ، زنان با مردان مساوی نبوده‌اند. بر این اساس ورود و حضور زنان در عرصه اجتماعی و تشکل یافتن فعالیتهای آنان جدید است».
خانم دکتر شجاعی با اشاره به اینکه «از اواخر دوره قاجار شاهد شکل‌گیری سازمانهای غیردولتی زنان هستیم.» افزود که «خیریه‌ای بودن، ایجاد توسط مقامات و منصوبین و زنان درباری و وابسته به آنها، تشکیل توسط طبقه مرفه و حضور افراد غیرایرانی» از ویژگی های سازمان های غیردولتی زنان در دوران پهلوی بوده است.
او در بخش پایانی سخنانش، در خصوص وضعیت سازمان های غیردولتی زنان در دوره پس از انقلاب، چنین گفت:«بعد از انقلاب تا سال 1372 شاهد شکل‌گیری سازمانهای غیردولتی زنان نیستیم». و «در برنامه سوم توسعه موضوع سازمانهای مردم نهاد و سازمانهای غیردولتی زنان مطرح شد.»
