باردیگریک کنشگر حوزه زنان برنده یک جایزه بین‌المللی شد.
عرصه سوم- آسیه امینی شاعر، روزنامه‌نگاروفعال جنبش زنان برنده جایزه مشترک انجمن جهانی قلم و بنیاد بین‌المللی آکسفام نوویب شد. جایزه ای که سالانه به نویسندگانی تعلق می‌گیرد که در سراسرجهان با سانسور، تعقیب، شکنجه و زندان مواجه اند. آسیه امینی یکی از بنیان گذاران کمپین ضد سنگساردرایران است. اوهمپای فعالان دیگرجنبش زنان برای افشاگری و برچیدن این نوع مجازات غیرانسانی مبارزه کرده ، در سال 2007 دستگیر و زندانی و سرانجام مجبور به ترک ایران و اقامت درنروژ شده است.
درسالهای اخیرزنان کنشگرایرانی که درزمینه برابری جنسیتی وحقوق بشر درایران فعال اند، جوایزبین‌المللی بسیاری را به خود اختصاص داده اند. نامهایی چون شیرین عبادی، نسرین ستوده، پروین اردلان،خدیجه مقدم، شادی صدروده‌ها نام دیگربرای سازمان ها، شبکه‌های مدنی وحقوق بشردر سطح دنیا نامهایی آشنا وارزشمنداند. زنانی که با نوشتن مقالات افشاگرانه، برگزاری گردهمایی ها، دفاع ازقربانیان نقض حقوق بشردردادگاه ها و براه انداختن دهها کمپین برای مبارزه با قوانین نابرابرنه تنها ازهیچ گونه پشتیباتی قانونی و رسمی دولتی برخوردار نبوده اند، بلکه اغلب با اتهامات واهی و بی‌اساس دستگیر و زندانی شده و یا سرانجام مجبور به ترک کشوروزندگی درتبعید شده اند.
مبارزات مدنی زنان ایرانی برای داشتن ابتدایی ترین حقوق انسانی مانند انتخاب پوشش، حق طلاق، حضانت کودکان، یا برخورداری از فرصت های شغلی و تحصیلی برابر، ویا علیه تبعیضات درقوانین، جداسازی جنسی درفضای های عمومی و موارد متعدد دیگرهم چنان درطول سه دهه حیات جمهوری اسلامی ادامه یافته است. مبارزاتی که بخش مهمی از جنبش فراگیرمردم ایران برای آزادی و دموکراسی راتشکیل می‌دهد و زمینه‌ساز پیدایش جنبش های خشونت ستیز، تساهل مدار و حقوق بشری درایران شده است.
فعالیت‌های منسجم زنان ایرانی در دو ده اخیر برای کسب حقوق برابرهم چنین زمینه‌ساز تولد شبکه‌های مدنی فمینیستی، تلاش‌های همه جانبه و چشمگیر این نهادها برای طرح مسأله حقوق بشر در سطح ملی و بین‌المللی هم شده است. کوشش شبانه روزی فمینیست های ایرانی برای نوشتن، ترجمه و انتشار، برای طرح گفتمان برابری خواهانه و دموکراتیک، تابوشکنی، افشاگری، دامن زدن به بحث‌های اجتماعی درزمینه خشونت خانگی، گسترش فقر وفحشا درمیان زنان،حمایت از قربانیان قوانین ضد زن، وغیره همه نشانگر حضور جنبشی آگاه و هدف مند درایران است. جنبشی که تنها منحصر به فعالین حوزه زنان، وکلای زن و یا زنان هنرمند نیست. بلکه درمیان نسل جدید دخترانی که با روی آوردن به آموزش به فردیت و توانمندی خود عینیت بخشیده‌اند، راه یافته وبه پیش می رود.
جنبشی که با امکانات بسیارمحدود برای حضوردرفضای عمومی، یا به راه انداختن کارزارهای صلح آمیز و یا گفتگویی آزادانه با مخاطبان از طریق رسانه‌های رسمی، وهم درچالش دائمی با کارشکنی قدرت مندان دولتی، با مجازات های سنگین و حبس های طولانی روبرو است، اما هم چنان پویاست و به پیش می رود. جنبشی که اعضای آن برای تلاش های حقوق بشری ، برای ساختن جامعه ای بدون تبعیض در کشورخود با داغ ودرفش روبرو، دستگیرو محکوم می شوند. اما ازسوی جامعه بین‌المللی، سازمانهای مدنی وافکارعمومی دنیا با استقبال روبرو می شوند. برای همان فعالیت‌ها از آنان تقدیرمی‌شود و جوایز، مدال ها و نشان های معتبر را ازآن خود می کنند. این زنان درنشست های بین‌المللی از فضای آزاد گفتگو و بحث برای انتقال تجربه‌های خود به زنان کشورهای دیگربرخوردارند، برای جلب افکارعمومی نسبت به تبعیضاتی که شهروندان ایرانی با آن دست به گریبانند، برای فعالیت درزمینه آزادی برای زندانیان عقیدتی و سیاسی و دریک جمله برای ارتقاء حقوق بشر درایران. تمام این اقدامات صلح آمیز، مردمی و درراستای توسعه فرهنگی و پیشرفت مدنیت درایران است.
درایران کنشگران مدنی و یا فعالان حوزه زنان به خاطر فعالیت درکمپین یک میلیون امضا علیه قوانین نابرابر، دفاع از حقوق زندانیان، سنگسارشده گان و همه فعالیت‌های صلح آمیز دیگر به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» تهدید، دستگیر و زندانی می شوند. برای اهدافی که مبنای آن نه اقدام علیه منافع وامنیت کشور بلکه براساس مصوبات و بیانیه های حقوق بشری جامعه بین‌المللی است که بخشا توسط سیاست مداران حکومت اسلامی هم امضا شده اند.
آیا درعصر انقلاب و ارتباطات دیچیتالی می‌توان خود را از جامعه جهانی و دستاورد های آن جدا دانست؟ می‌توان ازانتشارحقایق جلوگیری کرد و یا مانع ارتباط میان جوامع و ملت ها شد، ویا دیواری به بلندای دیوارچین به دورخود کشید. تلاش برای ساختن یک جامعه مدنی درایران، هم به معنای ساختن بستری برای جنبش دموکراسی خواهی است. وهم به معنای تجربه جهانی در زمینه تلاش برای توسعه و پیشرفت اجتماعی . نهادهای مدنی جهانی به همین دلایل از تلاش‌های کنشگران ایرانی دراین راه حمایت و تقدیر می کند. آسیه امینی، شیرین عبادی ، نسرین ستوده وهمیاران آنان به همین دلایل برگزیده و ستایش می شوند.
بنیاد آکسفام نوویب یک سازمان غیردولتی و بین‌المللی درهلند است که هدف آن کمک به اقشار آسیب‌پذیردرکشورهای توسعه نیافته به منظوررسیدن به استقلال مالی و تامین معاش است. انجمن جهانی قلم به عنوان مدافع حقوق نویسندگان تحت فشاربا این بنیاد همکاری می‌کند.
جایزه امسال روز پنج‌شنبه ۱۹ ژانویه، ۲۹ دی ماه در شهر لاهه توسط سفیرحقوق بشر هلند و با حضور فرح کریمی نماینده سابق پارلمان هلند ومدیر بنیاد آکسفام نوویب به آسیه امینی اهدا می‌شود.
برای اطلاع بیشتراز سایت های بنیاد آکسفام نوویب و تغییر برای برابری، بازدید کنید:
