عرصه سوم: كمپين “گفتگو درباره انرژى هسته اى” از سوى مركز حاميان حقوق بشر و با حمايت جمعى از سازمانهاى حقوق بشرى، حامى آزادى بيان و جامعه مدنى و نيز حمايت حدود ۳۲۰ تن از فعالان اجتماعى، زنان، حقوق بشر، محيط زيست و جمعى از كارشناسان مرتبط آغاز به كار كرده است.
این کمپین برای نخستین بار پس از مناقشه ده ساله هسته ای ایران و غرب تلاش می کند تا این موضوع را به بحث بگذارد که آیا اساسا انرژی هسته ای یک ضرورت ملی برای ایرانیان است؟
عرصه سوم، سازمان خبرنگاران بدون مرز،انجمن دفاع از حقوق بشر کردستان ایران در ژنو،ائتلاف بین المللی علیه خشونت در ایران ( ایکاوی)، بنیاد برومند، سازمان حقوق بشر ایران، کانون ره آورد و مادران پارک لاله از جمله امضا کنندگان این کمپین هستند.
متن كامل بيانيه به همراه امضاى سازمانها و فعالان حامى به شرح زير است:
“زمان مناسب برای پرداختن به موضوع انرژی هسته‌ای و طرح یک گفت‌و‌گوی ملی درباره آن همین امروز است.
پرداختن درباره موضوع انرژی هسته‌ای با وجود اینکه یک مساله ملی است اما طی دهه‌های گذشته از پیش از انقلاب تا کنون همیشه در انحصار دولت‌ها بوده است. و این شائبه را ایجاد کرده که انرژی هسته‌ای صرفا یک مساله سیاسی است.
در حالی‌که تبعات تصمیم‌گیری درباره این مساله به طور مستقیم بر زندگی روزمره تمام مردم تاثیر دارد و در سال‌های اخیر تحریم‌های بین‌المللی گسترده علیه ایران و سایه تهدید کننده جنگ این موضوع را ملموس‌تر از همیشه کرده است. در عین حال تاثیرات انرژی هسته‌ای محدود به مسایل سیاسی نمی‌شود و مسایل اقتصادی، محیط زیستی، سلامت عمومی را نیز در بر مى‌گیرد.
واقعیت این است که آگاهی عمومی درباره فواید و مضرات انرژی هسته‌ای محدود است و ساده‌ترین پرسش‌ها در این زمینه همچنان بی‌پاسخ مانده است. سوال‌هایی همچون:
– چرا انرژی هسته‌ای مهم است؟ و چرا باید تبدیل به یک مساله عمومی و گفتمان غالب در رسانه‌ها شود؟
– چرا خطر جنگ و تحریم به انرژی هسته‌ای گره خورده است؟
– انرژی هسته‌ای چقدر برای ایران توجیه اقتصادی دارد؟
– آیا حق داشتن انرژی هسته‌ای با حقوقی همچون حق داشتن محیط زیست سالم، حق زندگی در فضایی دور از تهدیدهای نظامی، حق داشتن تامین اقتصادی، حق سلامت انسان و… تداخل ندارد؟
– آیا انرژی‌های جایگزین همچون انرژی خورشیدی، بادی و… درکشور چهار فصل ایران نمی‌تواند جایگزین انرژی هسته‌ای شود؟
-آیا داشتن انرژى هسته اى فواید قابل توجیهى نیز داشته و جزیی از نیازهای توسعه پایدار است؟
– آیا توان ایمن سازى صنایع هسته‌اى ایران در حدى است که بتواند از پس نیروگاه‌های هسته‌اى برآید؟
– آیا فجایعى مثل چرنوبیل یا فوکوشیما نیروگاه‌هاى هسته‌اى کشور زلزله خیزى مثل ایران را که از شمال تا جنوب آن بر خطوط گسل گسترده شده، تهدید نمى‌کند؟ و چرا تا کنون دولت ایران به کنوانسیون ایمنی هسته‌ای ملحق نشده است؟…
جامعه مدنى و جنبش‌هاى صلح‌طلب در کشورهاى مختلف، به روش‌هاى متفاوتى سعى در مقابله با صنایع هسته‌اى که با قدرت سیاسى و قطب‌هاى اقتصادى گره خورده است دارند. تلاش مخالفان انرژى هسته‌اى نشان دادن وجوه پرهزینه نگه‌دارى از نیروگاه‌هاى هسته‌اى براى سلامتى جامعه انسانى و محیط زیست است.
این تلاش‌ها در کشورهایى که جامعه مدنى توانسته است با آزادى بیان، صداى خود را به گوش افکار عمومى و دولت‌ها برساند، نتایج موثرى نیز داشته است. مثلا کشورهاى آلمان و ژاپن خود را متعهد کرده‌اند که به سمت صنایع پاک حرکت کرده و دور شدن از صنایع هسته‌اى را در دستور کار خود قرار داده‌اند. حتا در کشورى مثل امریکا روند تاسیس نیروگاه هاى جدید متوقف شده است.
اما هرجا که صنایع مرتبط با انرژى هسته‌اى با تک گویى دولت‌ها همراه بوده است، همواره این انرژى با بهترین توجیهات سیاسى و اقتصادى براى افکار عمومى به عنوان یک ضرورت ملى معرفى شده است. در کشورهایى مثل ایران، کره شمالى و اسرائیل انرژى هسته‌اى مساله‌اى سیاسى و امنیتى است که پرداختن به آن مساله جامعه مدنى یا رسانه‌ها نیست.
اگر این ضرورت ملى به نفع همگان است، بحث درباره فواید و مضرات آن نیز باید تبدیل به گفتمان غالب رسانه‌ای شود تا متخصصان، کار‌شناسان، پزشکان و محققان بتوانند وجوه مختلف انرژی هسته‌ای را بررسی کرده و اطلاع رسانی کنند.
اگر سخن از استفاده صلح آمیز از انرژى هسته‌اى است، پس چرا مساله انرژى هسته در ایران به یک بحث امنیتى تبدیل شده است؟ و اساسا آیا دانشمندان محیط زیست باور به صلح آمیز بودن این انرژى دارند؟
چرا براى مساله‌اى که به منافع ملى و حتا سرنوشت سیاسى کشور ما گره خورده است، کسى از خود شهروندان این کشور هرگز نپرسیده است که آیا انرژى هسته اى را ضرورت ملى خود مى‌دانند؟ پاسخ این سوال روشن است. چگونه مى‌شود درباره موضوعى تخصصى که کمترین اطلاعات درباره آن به افکار عمومى داده شده، نظرخواهى کرد؟ حق مسلم ما «دانستن درباره انرژى هسته اى» پیش از هر شعارى است.
دراین باره پرسش‌ها بسیار است و پاسخ‌ها نیازمند به آگاهى و دانش علمى درباره این صنعت و آثار مرتبط با آن.
در همین راستا مرکز حامیان حقوق بشر کمپین «گفت‌و‌گو درباره انرژى هسته‌اى» را راه اندازى کرده است. این حرکت به دنبال آگاه سازى همه افراد جامعه، با موضوع انرژى هسته‌اى و فواید یا مضرات آن است و در این ارثباط سایت مرکز به طور مرتب مبادرت به درج مقالاتی در این زمینه از دیدگاه‌های مختلف می‌نماید که مطالعه آن را به تمامی شهروندان توصیه می‌کند، از سوی دیگر از همه دانشمندان، کار‌شناسان، مختصصان و کسانى که مى‌توانند آگاهى عمومى را درباره انرژى هسته‌اى افزایش دهند، دعوت مى‌کند تا با این حرکت همراه شوند.
کمپین از رسانه‌ها مى خواهد که ورود به مسائل مرتبط با انرژى هسته‌اى را با مصاحبه‌ها و گزارش‌هایى همه فهم در برنامه‌های خود قرار داده و اجازه دهند انرژى هسته‌اى از تک گویى دولت‌مردان خارج شده و گفت‌و‌گو‌هاى تخصصى پیرامون آن شکل بگیرد.
زمان مناسب برای پرداختن به موضوع انرژی هسته‌ای و طرح یک گفت‌و‌گوی ملی درباره آن همین امروز است.
اگر با این حرکت موافق‌اید این بیانیه را امضا کنید.
و اگر مى خواهید در این حرکت مشارکت فعال داشته باشید، از طریق وبسایت مرکز حامیان حقوق بشر با ما در ارتباط باشید.” www.cshr.org.ukf
