Tara Parker-Pope
عرصه سوم: با گذشت بیش از ۴ ماه از ظهور ویروس کرونا در بسیاری از کشورهای جهان کماکان نگرانی‌هایی در مورد طول عمر این ویروس بر روی سطوح مختلف داخل و خارج از خانه وجود دارد. معمولا این نگرانی‌ها با اطلاعات ضد و نقیضی که در شبکه‌های مجازی بازنشر می‌شوند پررنگ تر می‌شوند تا جایی که می‌توانند تمرکز شما را به هم ریخته و کنترل امور را از دست شما خارج کنند.
تارا پارکر پاپ (Tara Parker-Pope) نویسنده حوزه سلامت و بهداشت در نشریه معتبر نیویورک تایمز به همین بهانه گزارشی تهیه و منتشر کرده است که می‌تواند به بسیاری از سوالات و نگرانی‌های شما درباره ویروس کرونا پاسخ دهد.
شما را به خواندن این گزارش که به همت همکاران ما در عرصه سوم ترجمه شده است دعوت میکنیم.
تاریخ انتشار: ۱۷ آپریل ۲۰۲۰- ۲۹ فروردین ۱۳۹۹
ما از کارشناسان خواستیم تا به سوالاتی در زمینه باقی ماندن ویروس کرونا در تمامی سطوح و مکان‌ها پاسخ دهند. شما بعد از خواندن این مقاله احساس بهتری خواهید داشت.
وقتی از خوانندگان خواستیم که سوالات خود را در مورد ویروس کرونا ارسال کنند، به یک موضوع مشترک اشاره شده بود. بسیاری از مردم از وجود ویروس در خانه‌ها، لباس‌ها، کفش‌هایشان، صندوق پستی و حتی روزنامه می ترسیدند.
ما از متخصصین امراض واگیردار، دانشمندان علم مربوط به حرکت اجسام در گازها و هوا و میکروب شناسان خواستیم تا به سوالات خوانندگان در مورد خطرات تماس با ویروس در جریان سفرهای ضروری و (دریافت) بسته‌های ارسالی به منازل پاسخ دهند. این در حالی‌ست که ما هنوز نیاز به اقدامات احتیاطی داریم، اما با این حال پاسخ های شان در این زمینه اطمینان بخش بود.
آیا بعد از خریداری از فروشگاه و زمانی‌که به خانه بر می‌گردیم باید لباسهای خود را عوض کنیم و دوش بگیریم؟
برای اکثر ما که فاصله‌گیری اجتماعی را رعایت میکنیم و گاه به گاه به فروشگاه مواد غذایی و یا داروخانه می‌رویم، کارشناسان در مورد عدم ضرورت عوض کردن لباس و دوش گرفتن هنگام بازگشت به خانه توافق نظر دارند. اما همیشه باید دستان خود را بشویید. این گفته واقعیت دارد که از طریق عطسه زدن و سرفه کردن فرد مبتلا می‌تواند قطرات ویروسی و ذرات کوچکتر را در هوا منتشر کند و بیشتر این ذرات روی زمین می‌نشینند.
مطالعات نشان می دهد که برخی از ذرات کوچک ویروسی می‌توانند حدود نیم ساعت در هوا شناور بمانند اما آنها مثل حشرات مزاحم نیستند و دور از انتظار است که با لباسهایتان برخورد کنند. لینسی مر(Linsey Marr ) کارشناس ذرات معلق در هوا در دانشگاه فناوری ویرجینیا می‌گوید: «یک قطره که به اندازه کافی بسیار کوچک است برای شناور شدن در هوا برای مدتی و به دلیل آیرودینامیک ( علم مربوط به حرکت اجسام در گازها و هوا) دور از تصور است که بر روی البسه بنشیند. این قطرات به اندازه کافی کوچک هستند که در هوا و اطراف بدن و البسه تان حرکت کنند.»
چرا قطرات کوچک و ذرات ویروسی به طور معمول روی لباسهای ما نمی‌نشینند؟
Linsey Marr
من از دکتر «مار» خواستم تا در این مورد بیشتر تشریح دهد، تا اینکه همه ما در مورد علم مربوط به حرکت اجسام در گازها و هوا درس کوچکی بیاموزیم.
«بهترین راه توصیف موضوع این است که آنها جریان‌های مستقیم، یا جریان هوای اطراف شخص را دنبال می‌کنند، زیرا ما نسبتاً آهسته حرکت میکنیم. آنها شبیه حشرات کوچک و ذرات گرد و غبار هستند که در اطراف یک ماشین به کندی در مسیری مستقیم شناور هستند اما اگر ماشین به اندازه کافی سریع حرکت کند به طور بالقوه به سمت شیشه جلو اتومبیل حرکت می کنند.»
«انسان‌ها معمولاً به اندازه کافی سریع حرکت نمی‌کنند تا چنین اتفاقی رخ دهد.» او در ادامه گفت: «زمانی که حرکت میکنیم هوا را با فشار از سر راه دور میکنیم و بیشتر قطرات و ذرات در هوا از مسیرمان منحرف می‌شوند. فرد می‌بایست قطرات بزرگی را از طریق صحبت کردن- مکالمه‌ای که همراه با بیرون پریدن آب دهن باشد- سرفه کردن و یا عطسه کردن در فضا اسپری کند تا قابلیت فرود آمدن روی لباسهای ما را داشته باشند. چنین قطرات و ذرات باید به اندازه‌ای بزرگ باشند که برخلاف جریان مستقیم هوا حرکت کنند.»
آیا ریسک آن وجود دارد که ویروس روی موها و یا ریش‌های ما وجود داشته باشد؟
Andrew Janowski
با ذکر تمامی دلایلی که به آنها اشاره شد و با رعایت کردن فاصله گیری از تجمعات شما نباید نگران مبتلا شدن به ویروس از طریق مو و یا ریش خود باشید. حتی اگر شخصی پشت سر شما عطسه کند، ذراتی که بر موهای شما می‌نشینند بعید است که بتوانند ناقل بیماری باشند.
دکتر اندرو جانوسکی (Andrew Janowski)استاد دانشگاه در زمینه بیماری‌های عفونتی کودکان از دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در بیمارستان کودکان سنت لوئیس گفت:« شما باید به فرآیندی فکر کنید که چه اتفاقی باید بیفتد تا فردی به ویروس مبتلا شود.» شما باید شخصی را تصور کنید که عطسه می‌کند و تعداد بیشماری از ویروس را در جریان عطسه زدن خارج می‌سازد. در این حالت تعداد بیشتری از قطرات روی البسه شما می نشیند. سپس شما می بایست آن بخش از موهایتان و یا لباس‌تان که به این ذرات آلوده‌اند را لمس کنید.» وی دوباره تکرار کرد که شما باید این نقاط را حتماً لمس کنید و سپس قسمتی از صورتتان را لمس نمایید تا با این ویروس تماس برقرار کنید. زمانی که شما تمامی پروسه را مرور کنید میبینید که باید تمامی این موارد که در ابتلا به ویروس دخیل هستند به درستی اتفاق بیفتد. که این موضوع خود به خود خطر مبتلا شدن به ویروس را کاهش می‌دهد.
آیا من باید نگران شستن لباس‌ها و مرتب کردن آنها باشم؟ آیا من می توانم با تکاندن لباس‌هایم ذرات ویروسی را به هوا منتقل کنم؟
پاسخ به این سوال به این بستگی دارد که آیا شما لباسهای همیشگی خود را می‌شوئید و یا اینکه لباسهای یک شخص بیمار را تمیز می‌کنید. لباس شستن همیشگی (با ماشین) نباید سبب نگرانی شود و لباسهایتان را طبق معمول بشویید. برخی از انواع ویروس‌ها مانند نوروویروس‌ها تمیز کردنشان دشوار است، اما ویروس جدید کرونا مانند ویروس آنفولانزا توسط غشای چرب احاطه شده و در برابر صابون آسیب پذیر است. شستن لباسهایتان به طور مرتب با مواد شوینده با دنبال کردن نکات لازم برای تمیزی پارچه و استفاده از خشک کن، برای از بین بردن این ویروس بیش از اندازه کافی است. البته اگر در ویروسی در آنها وجود داشته باشد.
وی افزود: «ما می‌دانیم که ویروس‌ها (توسط قطرات) می‌توانند به روی البسه بنشینند و سپس با تکاندن به هوا منتقل شوند. اما ویروس‌های بسیار زیادی باید در هوا شناور باشند تا باعث نگرانی شوند! به مراتب بیش از آن مقدار که یک فرد معمولی در هنگام پیاده روی در خارج از خانه یا رفتن به یک فروشگاه مواد غذایی با آن مواجه شود.»
دکتر «مر» Marr می‌گوید: «اما اگر با یک شخص بیمار تماس نزدیک دارید این امر مستثنی است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها توصیه می‌کنند شما هنگام تمیز کردن وسایل شخصی که بیمار است باید دستکش بپوشید و از تکاندن لباس و ملحفه او خودداری کنید. ماشین لباسشویی را به بالاترین درجه گرم کننده آب تنظیم کنید و لباس‌ها را کاملاًُ خشک نمایید. شما می‌توانید لباسهای یک فرد بیمار را با سایر لباسهای اعضای خانواده یک‌جا بگذارید. اما رها کردن لباسهای(آماده شست و شو) برای مدتی، سبب کاهش خطر ویروس می‌شود چرا که ویروس خشک می‌شود و از بین می‌رود. ما می‌دانیم که چنین ویروس‌هایی از روی سطوح پارچه‌ای سریع تر پاک می‌شوند تا از روی سطوح سخت و جامد.
پس ویروس برای چه مدتی بر روی پارچه و دیگر سطوح دوام می‌آورد؟
بیشتر آنچه را که ما در مورد طول عمر ویروس کرونا بر روی سطوح می‌دانیم برگرفته از مطالعات مهم منتشر شده در مجله پزشکی انگلیس جدید (New England) در ماه مارس است. در این تحقیق مشخص شد که این ویروس در شرایط ایده آل و مساعد برای مدت سه روز روی سطوح سخت چون فلزات و پلاستیک و تا ۲۴ ساعت روی مقوا زنده می ماند.
اما در این تحقیق به پارچه اشاره نشده است. هنوز بیشتر کارشناسان ویروس بر این باورند که تحقیقات در مورد وجود ویروس به روی سطوح مقوایی سرنخ هایی را در مورد نحوه باقی ماندن آن به روی سطوح پارچه ای را نیز ارائه می‌نماید. به نظر می‌رسد فیبرهای طبیعی و جذب کننده موجود در مقوا سبب می شود تا ویروس نسبت به سطوح سخت سریعتر خشک شود. احتمالاً الیاف موجود در پارچه نیز چنین تأثیر مشابهی خواهد داشت.
یک مطالعه در سال ۲۰۰۵ در مورد ویروسی که سبب بیماری سارس می‌شود که شکل دیگری از ویروس کرونا است، اطمینان بیشتری ارائه می‌دهد. در جریان پژوهش، محققان مقادیر زیادی از این ویروس را به روی کاغذ و پارچه نخی آزمایش کردند. غیر فعال شدن این ویروس بستگی به غلظت آن دارد که ممکن است در ظرف پنج دقیقه، سه ساعت و یا ۲۴ ساعت به طول انجامد. محققان به این نتیجه رسیدند که حتی با «بار» نسبتا زیاد ویروس در قطرات بر روی مواد کاغذی و نخی سریع از بین می‌رود.
آیا من باید نگران صندوق پستی، بسته ها و یا روزنامه باشم؟
خطر ابتلا به بیماری از طریق تماس با صندوق پست و یا بسته‌ها بسیار پایین است و در این مرحله فقط یک نظریه است و در این زمینه هیچ مورد مستندی وجود ندارد که شخصی از باز کردن بسته پستی و یا روزنامه خواندن مریض شده باشد. اما این بدان معنی نیست که شما نباید احتیاط کنید. بعد از دست زدن به صندوق پستی، خواندن روزنامه و دور انداختن کارتن‌های پستی دستانتان را بلافاصله بشویید.
اما اگر هنوز هم احساس نگرانی دارید راهنمای مجله انگلیس جدید (New England ) را مطالعه کنید و تمام نامه‌ها و بسته‌های پستی را قبل از باز کردن برای مدت ۲۴ ساعت در گوشه ای بگذارید.
زمانی که برای بیرون بردن سگ و یا ورزش کردن در فضای باز هستم تا چه حد باید نگران مبتلا شدن به بیماری باشم؟
Lidia Morawska
احتمال ابتلا به ویروس هنگام بیرون رفتن از منزل بسیار کم است، به شرط آنکه فاصله خود را با دیگران حفظ کنید. «لیدیا موراوسکا» (Lidia Morawska)، استاد و مدیر آزمایشگاه بین المللی «کیفیت هوا و سلامتی» در دانشگاه صنعتی کوئینزلند در بریزبن استرالیا گفت: «فضای باز ایمن است زیرا هیچ ذره ای از قطرات ویروسی در آن معلق نیست.» او افزود:« اولاً هر ذره آلوده که توسط بازدم به بیرون منتقل می‌شود به سرعت غلظت خود را در هوای بیرون از دست می دهد. علاوه بر این، پایداری و مقاومت ویروس در فضای بیرون به طور قابل توجهی کوتاه‌تر از فضای داخلی است. بنابراین بودن در فضای بیرون در اصل مشکل ساز نیست مگر اینکه در مکان بسیار شلوغی قرار داشته باشیم. که به هر حال اجازه نیست. مطمئناً می‌توان برای پیاده روی و دویدن بیرون از خانه رفت بدون اینکه نگران ویروس موجود در هوا باشیم. همچنین نیازی برای شستشوی فوری لباس‌ها نیست.»
من مطالبی را خوانده ام که ذکر شده زمانی که از گردش بیرون از منزل دوباره به خانه برمی گردم باید کفش‌هایم را در‌آورم و تمیزشان کنم. آیا باید دستمال های مرطوب ضدعفونی کننده را برای تمیز کردن کفش هایم هدر دهم؟
کفش‌ها می‌توانند حامل باکتریها و ویروس‌ها باشند، اما این بدان معنی نیست که آنها منبع رایج سرایت بیماری هستند. تحقیقات سال ۲۰۰۸ راک پورت شوز (Rockport Shoes) ذرات درشتی از جمله باکتری‌های مدفوع را روی کف کفش‌ها یافت کرد. یک مطالعه جدید در چین نشان می‌دهد که در میان کارمندان مراقبت‌های بهداشتی بر روی کفش‌های نیمی از آنها ویروس کرونا یافت شد که و این دور از انتظار نیست چرا که آنها با بیماران مبتلا به کرونا در بیمارستان مشغول کار بودند.
بنابراین در مورد کفش‌های خود باید چه کنیم؟ اگر کفش‌هایتان قابل شستشو است می‌توانید آنها را بشویید. برخی از خوانندگان ما از تمیز کردن کف کفش هایشان توسط دستمال پرسیده بودند. این امر توصیه نمی‌شود. زیرا نه تنها سبب هدر دادن مواد ضدعفونی ( که با کمبود آنها مواجه هستیم) می‌شود، از سوی دیگر می‌تواند میکروب‌هایی که در کف کفش و یا روی زمین قرار دارد را مستقیماً به دستان تان انتقال دهد.
می‌توانید سعی کنید در مورد آنچه که در کفش‌هایتان وجود دارد فکر نکنید و یا اینکه با خانواده‌تان صحبت کنید تا در داخل خانه کفش نپوشند. ما مزایا و معایب نپوشیدن کفش در داخل خانه را بیان کردیم که آیا باید کفش‌هایتان را در خانه درآورید؟ اگر شما کودکی دارید که چهار دست و پا راه می‌رود و یا بر روی زمین بازی می‌کند و یا عضوی از خانواده حساسیت دارد و شخصی سیستم ایمنی ضعیفی دارد خانه بدون کفش ممکن است ایده خوبی برای بهداشت عمومی باشد.
دکتر ژانوسکی (Janowski) چنین می گوید:« کفش‌ها نگرانی بزرگی برای تماس با ویروس کرونا نیستند اما اگر شما مدام فکر می‌کنید که کفش‌هایتان کجا بوده، این موضوع می‌تواند شما را سخت گیرتر بسازد.
او افزود: اگر شما دوست دارید در مورد باکتریها صحبت کنید باید بگویم ما می‌دانیم که باکتری ها دوست دارند در کفش‌ها زندگی کنند. شما هرگز نمیدانید که روی چه چیزی قدم گذاشتید!
