ادامه برخورد امنیتی با تشکل‌های صنفی: اسماعیل عبدی دستگیر شد
دستگیری دبیر کل پیشین کانون صنفی معلمان برای اجرای حکم ۶ ساله
ادامه برخورد امنیتی با تشکل‌های صنفی
عرصه سوم: اسماعیل عبدی، دبیرکل پیشین کانون صنفی معلمان تهران در منزلش توسط مأموران امنیتی بازداشت شد. صبح روز چهارشنبه، ۱۹ آبان، شش تن از مأموران امنیتی بدون ارائه حکم ، اسماعیل عبدی، عضو هیأت مدیره کانون صنفی معلمان تهران را در منزل شخصی‌اش دستگیر کرده‌اند. گفته می شود این دستگیری در مقابل چشمان کودک وی و همراه با خشونت بوده است. اسماعیل عبدی، دبیر پیشین کانون صنفی معلمان تهران است که در اسفند ۱۳۹۴ به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به شش سال حبس محکوم شده بود.
در خرداد ۱۳۹۴ هنگامی که اسماعیل عبدی قصد داشت برای شرکت در هفتمین کنگره سازمان جهانی معلمان به ارمنستان برود، گذرنامه اش در فرودگاه توقیف شد و برای پیگیری از او خواسته بودند که به دادسرا مراجعه کند. اما زمانی که در تیر ماه برای پیگیری موضوع ممنوع الخروجی‌‌اش به دادستانی مراجعه کرد، دستگیر شد.
این دستگیری در واقع به بهانه چند تجمع سراسری معلمان با هدف بیان خواسته‌های صنفی و همچنین درخواست آزادی چند معلم زندانی در همان سال ۹۴ بود که با حضور پرتعداد معلمان در شهرهای مختلف ایران همراه شد. پس از دستگیری عبدی، فدراسیون «آموزش بین‌الملل»، برای آزادی بدون قید و شرط وی کمپینی به راه انداخت که بیش از ۱۲هزار نفر آن را امضا کردند.
فعالیت کانون صنفی معلمان ایران(تهران) در سال ۱۳۷۸ با پروانه ی صادره از سوی وزارت کشور آغاز شد و تا امروز ادامه دارد. در اساسنامه این کانون به عنوان یک تشکل «غیر سیاسی و غیر انتفاعی » معرفی شده است. فعالیت‌های کانون و مجامع عمومی آن تا سال ۸۴ با حضور نماینده وزارت کشور برگزار می شد. اما با شروع ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد ارتباط کانون با مجموعه دولت قطع شد و به مراجعه‌ها و نامه نگاری‌های کانون برای بهبود وضعیت معیشت معلمان و رسیدگی به مشکلات شان توجهی نشد.
تلاش‌های فرهنگیان در قالب نامه نگاری و مراجعات مکرر به وزارت آموزش و پرورش همچنان ادامه داشت تا اینکه قانون خدمات مدیریت کشوری تصویب شد و فرهنگیان و معلمان از اجرای این قانون حذف شدند که این مسئله با اعتراض گسترده فرهنگیان رو برو شد. در ادامه بی‌توجهی‌های دولت محمود احمدی نژاد به این اعتراضات، معلمان به دعوت این تشکل و سازمان معلمان ایران در سال ۸۵ راهی مجلس شدند و این تجمع آغاز راه امنیتی شدن این تشکل بود.
تعداد زیادی از معلمان و از جمله اعضای هیات مدیره کانون صنفی در این تجمع بازداشت شدند. بعد از این اتفاق دیگر مجوز کانون تمدید نشد.
سال ۹۲ با بر سر کار آمدن حسن روحانی زمزمه‌های تمدید مجوز کانون دوباره بر سرزبان‌ها افتاد و امیدهایی برای احیای فعالیت‌های قانونی این تشکل به وجود آمد. اما تا این لحظه روند کنونی به نتیجه مطلوب نرسیده است. با وجود این مجمع عمومی سازمان معلمان ایران پس از یک وقفه ۱۰ ساله در آذر ماه سال ۹۴ در باشگاه فرهنگیان تهران و با موافقت مسئولان برگزار شد.
بنابر گفته‌های عبدی در دولت اعتدال رویکرد جدید برای مواجه با این کانون و تشکل‌هایی از این دست اتخاذ شده است. کمیسیون ماده ۱۰ احزاب و وزارت کشور برای ۱۶ تشکل صنفی، مجوز برگزاری مجامع عمومی صادر کرده اند ولی با این تفاوت که تشکل‌ها به صورت استانی درآمده و از فرم یک تشکیلات مرکزی و مستقل خارج شوند.
این وضعیت جدید در عین حال که موجب گسترده شدن دامنه تشکیلات می‌شود، حق رای را از تشکل‌هایی که قبلا مجمع عمومی داشتند می‌گیرد.
به نظر می‌رسد که در حال حاضر با وجود تلاش‌های این اصناف برای قانونی شدن و فعالیت‌های صنفی، مسالمت آمیز و متمرکز، تحت فشار نهادهای امنیتی، همچنان با آنها برخورد سیاسی و امنیتی می‌شود. نگاهی به لیست بلند بالای معلمان زندان رفته و اعضای این کانون موید این مطلب است. در این لیست نام افرادی مانند محمد بهشتی لنگرودی، رسول بداغی، علی اکبر باغانی، هاشم خواستار و محمود به چشم می‌خورد که حکم های طولانی ۵ ـ ۶ ساله را از پشت سر گذاشتند و بعد از آزادی نیز با محرومیت هایی مانند اخراج از کار، تبعید اداری و بازنشستگی اجباری و کسر حقوق مواجه شدند.
