عرصه سوم: شیرین عبادی، فعال حقوق بشر از جامعه مدنی و شهروندانی که دور از مناطق آلوده به مین زندگی می‌کنند، خواسته تا همراه با دوﻟﺖ و ارگان های ﻣﺴﺌﻮل که وظیفه ﺗﺴﺮﯾﻊ در ﭘﺎﮐﺴﺎزی ﻣﻨﺎطﻖ آﻟﻮده، ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﺎن، آﻣﻮزش و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی را برعهده دارﻧﺪ، اﯾﻦ مسئله را دﻏﺪﻏه خود بدانند.
وی در گزارش مفصلی با عنوان”مین؛ قاتلین خفته” نوشته است:”٢۵ سال پیش، ٢٠ میلیون مین در دل ۴ میلیون و ٢٠٠ هکتار از زمینهاى هم مرز بین ایران و عراق کاشته شد تا از نفوذ ” دشمن” در دو سوى مرز، پیشگیرى کند. حال اینکه در همه این ٢۵ سال خود این مین ها دشمن جان مردم بى دفاعى بوده اند که تنها گناهشان زندگى در نزدیکى مرزها بوده است با وجود پاکسازیهایى که انجام شده، هنوز حدود ٣ میلیون هکتار از زمینهاى مرزى آلوده به مین است در این بیست و پنج سال آمار حکایت از حدود ٨٠٠ کشته در سالهاى بین ۶٧ تا ٨٣ دارد. اما واقعیت این است که هرگز آمار دقیقى از تعداد قربانیان ارائه نشده است.”
عبادی در گزارش خود نوشته است: آخرین قربانیان مین در ایران، هفت کودک مریوانى هستند که ٢۶ مهرماه امسال ( ١٣٩٢) جست و خیزهاى کودکانه شان با انفجار مینها به خون کشیده شد.کودکانى که رویاهایشان در یک لحظه؛ لحظه شوت زدن به توپ پلاستیکى فوتبال یا پریدن و دویدن، به کام اژدهاى خفته در زمین فرو مى شود.
وی در این گزارش عواملی چون فقدان نقشه‌ی مینها، اعمال تحریم‌ها و نبود وسایل پیشرفته، فقدان اراده‌ی سیاسی، ناکارآمدی عملکرد حکومت و منع فعالیت نهادها و سازمان‌های غیردولتی را از جمله دلایل عدم پیشرفت پاکسازی مناطق آلوده می‌داند.
متن کامل گزارش شیرین عبادی به فارسی، کردی و انگلیسی در وب سایت مرکز حامیان حقوق بشر منتشر شده است.
