عرصه سوم: نوید افکاری کشتی گیر ۲۷ ساله ایرانی با سابقه قهرمانی در مسابقات کشوری، که به اتهام «شرکت در اعتراضات مرداد ۹۷ و قتل یک مامور امنیتی» در بازداشت بود صبح امروز اعدام شد.
نوید به همراه دو برادرش وحید و حبیب افکاری در حالی از سوی قوه قضائیه ایران محکوم شناخته شدند که افکار عمومی با پرسش‌های جدی و تناقض‌های بسیاری نسبت به روند دستگیری، دادرسی و صدور حکم مواجه بود.
دادگاه انقلاب شیراز علاوه بر صدور حکم دو بار اعدام برای نوید، وحید افکاری را به ۵۴ سال زندان و حبیب افکاری را به ۲۷ سال زندان محکوم کرده است. سعید دشتکی دیگر متهم این پرونده نیز از سوی همان دادگاه به ۱۷ سال و ۹ ماه حبس محکوم شده بود. هر ۴ متهم این پرونده همچنین به تحمل ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده‌اند.
پیش تر نوید افکاری با انشتار فایلی صوتی از درون زندان با شرح شکنجه‌های جسمی و روحی خود و اعضای خانواده‌اش تمامی اعترافاتش را رد کرده و تاکید کرده بود هیچ سندی دال بر حضور وی در صحنه در زمان قتل وجود ندارد. او از همه مردم خواسته بود.
بهیه نامجو، مادر برادران افکاری نیز از بازداشت حبیب سه ماه پس از عروسی وی و شکنجه برادران افکاری برای شهادت علیه یکدیگر خبر داده بود.
نوید افکاری شکایت خود از شرح شکنجه‌ها و نحوه اقرار به جرم مرتکب نشده در اداره آگاهی را در نامه‌ای با سربرگ زندان‌ها منتشر کرده بود.
صدور حکم اعدام نوید افکاری با واکنش‌های داخلی و خارجی بسیاری همراه شد و از جامعه حقوق بشری تا هنرمندان و ورزشکاران (فیفا– اتحادیه جهانی ورزشکاران و …) و سیاست‌مداران را به واکنش برانگیخت، اما نظام قضایی جمهوری اسلامی یک بار دیگر ثابت کرد که کوچکترین اهمیتی برای «اجرای عدالت» و یا «اقناع افکار عمومی» قائل نیست.
افکاری در صبح‌گاه شنبه ۲۲ شهریور۹۹ مصادف با ۲۳ محرم ۱۴۴۲ اعدام شد. این در حالی است که در تقویم هجری قمری (تقویم مسلمانان) ۴ ماه قمری ذی القعده، ذی‌الحجه، محرم و رجب ماه‌های حرام هستند و مسلمانان از جنگ، کشتار و قتل و در این ۴ ماه منع شده اند.
گرچه جمهوری اسلامی همواره مدافع چنین قرائت‌‌ی است و حتی بهای دیه را در این ماه‌ها بیشتر از دیگر ایام محاسبه می‌کند، اما در بزنگاه‌های تاریخی نشان داده که برای رسیدن به اهدافش از نقض قوانین اسلامی خود نیز پروایی ندارد و همان‌گونه که در ماه محرم در تابستان ۶۷ بیش از ۴ هزار نفر از زندانیان سیاسی را به قتل رساند، امروز نیز نوید افکاری را به دار آویخت تا مبادا با افزایش فشار افکار عمومی فرصت این قتل حکومتی را از دست ندهد.
عرصه سوم انزجار از ادامه اعدام‌های سیاسی در ایران، نگرانی شدید خود را نسبت به سلامت دیگر زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی اعلام می‌کند و به جد خواهان تلاش هر چه بیشتر سازمان های داخلی و بین المللی حقوق بشری برای توقف ماشین اعدام در جمهوری اسلامی ایران است.
