عرصه سوم – بیست و سومین کنفرانس بنیاد پژوهش های زنان امسال در تاریخ 18 – 20 خرداد درشهر بستن درایالت ماساچوست آمریکا برگزارشد. این کنفرانس دربیش ازدو دهه هرساله به همت جمعی از زنان ایرانی ساکن اروپا، آمریکا و هم چنین همکاری مستمر با جنبش زنان درداخل کشور برگزار شده و آخرین دستاوردهای تحقیقی و عملی جنبش فمینیستی را در کنفرانسی سه روزه و با شرکت گروهی از پژوهشگران و فعالان جنبش زنان ارائه می کند.
کنفرانس امسال با موضوع « گفتمان میان دونسل» برگزار شد.
شهرنوش پارسی پور نویسنده و پژوهشگر صاحب نام درگزارش رادیو زمانه ازکنفرانس امسال می نویسد:
« کنفرانس در بامداد ١٨ خرداد با خوش‌آمدگویى کمیته محلى آغاز شد. پرستو فروهر به عنوان نخستین اجراکننده برنامه در پشت تریبون قرار گرفت و کتاب تازه خود را که درباره خانواده‌اش نوشته است معرفى کرد. پرستو فروهر محصول درد و رنج است. پدر و مادر نازنین او به دست اوباش جمهورى اسلامى تکه تکه شدند. پرستو هر ساله و همیشه خاطره آن‌ها را گرامى مى‌دارد. او بخشى از کتابش را خواند که بسیار مورد توجه قرار گرفت.
سپس جودیث رجیستر، بانوى جوان سیاه‌پوست در سخنرانى با عنوان « مى‌خواهید میراثتان چه باشد» شرح دقیقى از شرایط کشورهاى عقب نگه داشته‌شده در دنیا، به ویژه آفریقا به‌دست داد. این سخنرانى با علاقه شدید حاضران مواجه شد و مردم با طرح پرسش‌هاى متعدد به این سخنرانى رنگ و جلاى نوینى دادند. پس از معرفى هنرمندان جایزه حامد شهیدیان در زمینه پژوهش‌هاى فمینیسم انتقادى به مارى آستبى و ثریا فلاح اعطا شد. ساعت دو بعد از ظهر اختصاص داشت به معرفى زن برگزیده سال. امسال فرزانه میلانى، استاد برجسته دانشگاه ویرجینیا براى این مهم انتخاب شده بود که به‌وسیله دخترش، فرناز میلانى گزونى معرفى شد.
“در روز شنبه ١٩ خرداد گلناز امین همانند سنت هرساله پیام بنیاد را قرائت کرد. سپس نوبت سخنرانى من بود که در زمینه حجاب در پنج هزار سال گذشته در ایران سخنرانى داشتم و کوشیدم با طرح اسطوره گیلگمش که حامل نخستین زن باحجاب تاریخ است جغرافیاى منطقه را تحلیل کنم. سپس نوبت به فرنگیس حبیبى رسید که تحول شخصیت‌هاى زن در داستان‌هاى نویسندگان زن در نیم قرن اخیر را به نحوى گسترده مورد تحلیل قرار داد. دومینیک پرویز بروکشا با معرفى کتاب خود درباره فروغ فرخزاد به بررسى زندگى فروغ پرداخت. بسیار جالب است که افراد بدون قرار قبلى اغلب از فروغ و کار او گفتار در میان آوردند.
میزگرد با گردانندگى رویا برومند و شرکت منیره برادران، شورا مکارمى وکلر باهرى به مسئله زندان و اعدام‌ها پرداخت. این پانل تکان‌دهنده همه را به گریه انداخت. بحث به اینجا کشانده شد که افراد زیادى صرفاً به دلیل همین پانل از همکارى با بنیاد پژوهش‌ها عذر خواسته بودند. بهانه‌شان این بوده که به ایران مى‌روند و خوبیت ندارد که چهره بنمایند. پانل اما بسیار موفق بود. ادبیات زندان امروز یکى از شاخه‌هاى اساسى –حداقل- ادبیات ایرانیان مهاجر را تثشکیل مى‌دهد. بسیار روشن است که این ظلم هرگز فراموش نخواهد شد. این برنامه منقلب‌کننده در ادامه راه به کنسرت خواننده بسیار خوب سپیده رئیس سادات و با هنرنمایى نغمه فرهمند، نوازنده سازهاى کوبه‌اى منتهى شد.
روز یکشنبه برنامه بنیاد با سخنرانى نورا بیانى آغاز شد. او در «سرخ‌ها و سبز‌ها»، روایتى از پیوند‌ها و گسست‌ها فضاى انقلابى چندین دهه از تاریخ ایران را مورد بررسى قرار داد. منیره کاظمى در «تفاوت نسل‌ها و روند تغییر در جنبش زنان» مسئله گفتمان دو نسل را از زاویه دیگرى بررسى کرد. سوسن تهماسبى در «شکاف‌هاى نسلى و جغرافیایى، چالش هاى پیش‌روى جنبش زنان ایران» از دریچه دیگرى به تحلیل جنبش زنان ایران پرداخت. سپس نوبت به گلاله شرفکندى رسید که بر مسئله زنان کرد تمرکز داشت. در «از زن کرد پیشمرگ تا زن کرد فعال مدنى» او نشان داد که فکر مى‌کند کردان یک ملت هستند. او عضو حزب دموکرات کردستان است. بعد فریبا پارسا در «دموکراسى و زنان» با علاقمندى اعلام کرد اگر کار در تمامى جهات به دست زن‌ها بیفتد دنیا بى‌مشکل خواهد شد. این سخنرانى بسیار تخیلى ارزیابى شد”.
سال آینده این کنفرانس در شهر «بن» واقع در آلمان برگزار خواهد شد. گلناز امین مدیر بنیاد پژوهش های زنان درطول بیست و سه سال گذشته تمام سخنرانی‌های ارائه شده هر سال را به صورت کتابی منتشر کرده است.
